روش های معتبر ارزیابی وضعیت هوشیاری، ابلاغ نحوه عملکرد در خصوص بیماران اورژانس/ پر خطر، تلفیق دارویی، تلفیق دارویی هنگام ترخیص، شرایط تهدید کننده ایمنی بیمار، کنترل شرایط تهدید کننده ایمنی بیمار، جداسازی بیماران با رفتار پر خطر اجتماعی، شناسایی بیمار، تداوم مراقبت از بیماران توسط پرستاران
مرکز آموزشی درمانی قلب و عروق شهید مدنی
اعتباربخشی ملی ایران
آموزش هاي مجازی اعتباربخشي
پیام شماره 4 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: روش های معتبر ارزیابی وضعیت هوشیاری
به منظور امکان سنجش وضعیت هوشیاری بیمار و مقایسه آن، از یک روش معتبر مانند
Grady Coma Scale
Glasgow Coma Scale
AVPU
Richmond Agitation-Sedation Scale (RASS)
بسته به نوع بیماری استفاده می گردد.
استفاده از کلماتی مانند
Lethargy
Stupor
در ارزیابی وضعیت هوشیاری به دلیل برداشت های متفاوتی که ممکن است از این کلمات صورت پذیرد توصیه نمی شود.
پیام شماره 5 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: ابلاغ نحوه عملکرد در خصوص بیماران اورژانس/ پر خطر
منظور ابلاغ مجموعه قوانین و مقرراتی است که بیمارستان برای اطمینان از ارایه خدمات مورد نیاز در بستر زمانی مناسب برای این قبیل بیماران پیش بینی نموده است که به عنوان مثال می توان به حداکثر زمان در نظر گرفته شده برای انجام مشاوره های اورژانس اشاره نمود و یا در مورد بیماران پر خطر می توان به دستور العمل"در محدوده زمانی از ابتدای بارداری تا 42 روز پس از زایمان در صورت مراجعه اورژانس/ غیر اورژانس به بیمارستان اولین ارزیابی توسط پزشک متخصص زنان / ماما انجام می شود" اشاره کرد
پیام شماره 6 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: تلفیق دارویی
تلفیق دارویی یعنی: پزشک، داروهای درحال مصرف بیمار را در هنگام پذیرش، بررسی و در مورد ادامه،/قطع داروها تصمیم گیری کرده و در صورت تایید تداوم مصرف دارو، در برگه دستورات پزشکی بیمار، ثبت مینماید.
نکته : ارزیابی انجام تلفیق دارویی در دو مرحله صورت می پذیرد:
1- ثبت داروهای مصرفی بیمار توسط پزشک معالج در قسمت "داروهاي در حال مصرف و ساير اعتيادات"
2- ثبت تمامی داروهای مجاز مصرفی بیمار در طی مدت بستری در برگ دستورات پزشک
3- الزامی به استفاده از فرم جداگانه تلفیق دارویی نمی باشد.
پیام شماره 7 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: تلفیق دارویی هنگام ترخیص
تلفیق دارویی هنگام ترخیص یعنی "پزشک معالج در خصوص داروهای مصرفی غیر مرتبط با وضعیت فعلی بیمار تصمیم گیری یا در خصوص مراجعه به پزشک متخصص راهنمایی نموده و گزارش اقدامات را در فرم خلاصه پرونده ثبت می نماید."
نکته :تلفیق دارویی هنگام ترخیص به یکی از سه شکل زیر می تواند صورت پذیرد:
1- پزشک معالج در مورد نحوه مصرف هم زمان داروهای مرتبط و غیر مرتبط با وضعیت فعلی بیمار شخصاً تصمیم گیری نموده و تمامی داروهای مصرفی بیمار را در خلاصه پرونده ثبت نماید.
2-پزشک معالج درخواست مشاوره نموده و با بهره گیری از نظرات پزشک/پزشکان مشاور تلفیق دارویی را انجام داده و نتیجه آن را در خلاصه پرونده ثبت نماید.
3-پزشک معالج با ثبت داروهای پیشنهادی مرتبط با وضعیت فعلی بیمار در خلاصه پرونده، ایشان را جهت تصمیم گیری در خصوص داروهای مصرفی غیر مرتبط با وضعیت فعلی بیمار به درمانگاه مربوطه ارجاع و در خلاصه پرونده ثبت نماید.
4-الزامی به استفاده از فرم جداگانه تلفیق دارویی نمی باشد.
پیام شماره 8 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: شرایط تهدید کننده ایمنی بیمار
زمانی که شرایط تهدید کننده ایمنی بیمار در ارزیابی اولیه شناسایی می گردد در حقیقت یک ارزیابی ریسک صورت می گیرد. شرایط تهدید کننده ایمنی بیمار که در جریان ارزیابی اولیه شناسایی می شوند و ابزار مورد استفاده پیشنهادی به شرح زیر می باشد:
ارزیابی خطر سقوط بیمار
Johns Hopkins Fall Risk Assessment Tool
Morse Fall Scale
Timed Up and Go Test
Falls Efficacy Scale
4 Stage Balance Test
30 Second Chair Stand
Tinetti Assessment Tool
ارزیابی خطر بروز زخم فشاری
Braden
Gosnell
Norton
Waterlow
ارزیابی خطر بروز آمبولی ریوی
rGeneva score
Wells’ PE criteria
ارزیابی خطر خودکشی
The Nurses’ Global Assessment of Suicide Risk (NGASR)
Modified SAD PERSONS Scale
Modified Scale for Suicide Ideation (MSSI)
اخذ تاریخچه حساسیت دارویی در پیشگیری از بروز شوک آنافیلاکسی کمک می کند.
شناسایی بیماران با نام مشابه در جریان ارزیابی اولیه، موجب کاهش شناسایی اشتباه بیماران می گردد.
پیام شماره 9 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: کنترل شرایط تهدید کننده ایمنی بیمار
در صورتی که طی ارزیابی اولیه مشخص شود که بیمار در معرض خطر سقوط از تخت/ زخم فشاری/ آمبولی ریوی/ خودکشی/ شناسایی اشتباه، می باشد مجموعه اقداماتی برنامه ریزی می شود (می تواند بخشی از فرایند پرستاری هم باشد) که احتمال بروز خطرات عنوان شده را حذف/ کاهش (کنترل شرایط تهدید کننده ایمنی بیمار) دهد.
پیام شماره 10 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: جداسازی بیماران با رفتار پر خطر اجتماعی
هنگام تنظیم معیارهای جداسازی و روش های پیشگیری از آسیب به خود و دیگران در مورد بیماران دارای رفتار پر خطر اجتماعی باید موارد زیر را لحاظ نمود:
1- استفاده از هر گونه علامت، رنگ مخصوص و ... که دلالت بر تشخیص بیماری و یا اطلاعات شخصی بیماران داشته باشد، مجاز نمی باشد.
2- معیارهای جداسازی به روشنی عنوان شده باشد.
چند مثال:
بیماری که از نظر قضاوت اجتماعی در حد طبیعی نیست (مانند بیمارانی که عقب ماندگی ذهنی دارند) نباید در اتاقی که بیماری با سابقه رفتار اجتماعی پر خطر دارد بستری گردد و یا بالعکس به منظور پیشگیری از آسیب به خود، بیماران با سابقه اقدام به خودکشی باید در تختی بستری گردند که بیشترین اشراف توسط پرسنل بر آن تخت وجود داشته باشد.
پیام شماره 11 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: شناسایی بیمار
شناسایی بیمار با استفاده از دو شناسه نام و نام خانوادگی و تاریخ تولد (به روز/ماه/سال) صورت می پذیرد. در مواردی که بیماران با نام مشابه وجود داشته باشند از شناسه سوم (نام پدر) نیز استفاده می گردد.
استفاده از دستبند شناسایی در بیماران با اختلالات روانی یا شرایط خاص بالینی (من جمله سوختگی و شکستگی اندام های فوقانی) تابع دستور العمل داخلی بیمارستان است.
رنگ قرمز فقط برای شناسایی بیماران مبتلا به آلرژی شناخته شده استفاده می شود.
رنگ زرد برای شناسایی بیماران در معرض خطر (مانند بیماران مستعد سقوط از تخت) استفاده می شود.
تحت هیچ شرایطی نباید برای تشخیص های خاص مانند (HIV) از دستبند رنگی استفاده نمود.
پیام شماره 12 - محور مراقبت و درمان-زیر محور مراقبت های عمومی و بالینی
کلید واژه: تداوم مراقبت از بیماران توسط پرستاران
با توجه به گزارشات متعدد جهانی در خصوص بروز خطاهای پزشکی در ساعات انتقال مراقبت از بیماران، موارد زیر به منظور تداوم مراقبت های پرستاری از بیماران بایستی رعایت گردد:
1- زمان کافی جهت هم پوشانی شیفت ها به منظور انتقال مراقبت در نظرگرفته شود که از طریق دستور العمل ساعات کاری پرستاران در هر بیمارستان قابل ارزیابی می باشد
به عنوان مثال اگر ساعات کاری به شکل زیر تعریف شده باشد:
صبح کار: 07.30 الی 14.00
عصر کار: 13.30 الی 20.00
شب کار: 19.30 الی 08.00
در ابتدا و انتهای هر شیفت 30 دقیقه برای انتقال مراقبت در نظر گرفته شده که در ساعات هم پوشانی، تمامی پرسنل هر دو شیفت حضور خواهند داشت.
حتی المقدور ساعات ارایه مراقبت های دارویی و مراقبتی بایستی طوری تنظیم گردد که در ساعات انتقال مراقبت واقع نگردد. در صورت عدم امکان اجتناب از این امر، باید مکانیزمی پیش بینی گردد که مراقبت های برنامه ریزی شده در زمان مقرر ارایه گردد.
در صورتی که پرستار مسئول مراقبت از بیمار به هر دلیل مجبور به ترک محل خدمت خود گردد ولو به مدت کوتاه، پرستار جانشین ایشان در غیاب وی، مسئول ارایه مراقبت ها در زمان برنامه ریزی شده و ثبت گزارش مربوطه خواهد بود.